ขี่มอเตอร์ไซด์...ไปเกาะช้าง

ทริปนี้...ได้ไปกับเพื่อนเลิฟ(ผู้หญิง) เมื่อราวเดือนตุลาปี 51 โดยไปเช่ารถ BB Honda CBR600 จากพัทยา เราออกจากกรุงเทพแต่เช้าตรู่ ด้วยความที่ไม่ได้ขี่มานาน พาลเอาเราสองคนตื่นเต้นมากๆ ถึงพัทยาตั้งแต่ไก่โห่ ร้านเช่าเค้ายังไม่ได้ตั้งร้านซะด้วยซ้ำ ก็โทรบอกให้เค้าเอารถออกมาให้ เราวางแผนว่าจะขี่ไปเรื่อย...สุดที่ไหนก็ที่นั้น แต่เพื่อนรักไม่ได้รู้เลยว่าเราตั้งใจไว้ว่าจะต้องไปให้ถึงเกาะช้างให้ได้

เราขี่ไปถึงจันทบุรีก็ราวเที่ยง กินข้าวเสร็จก็ยังไม่บ่ายโมงดี งัดเอา GPS garmin nuvi 205 ออกมากดดู อืม...อีกแค่สองร้อยกว่าโลเท่านั้น ว่าแล้วก็เริ่มตล่อมเพื่อนรักว่าไปเกาะช้างเหอะ ใกล้แค่นี้เอง ...แล้วเพื่อนรักก็หลวมตัวตกลง

ในที่สุดเราก็ถึงท่าเรือเฟอรี่ไปเกาะช้างราวสีโมงเย็น ระหว่างทาง...เพื่อนด่ากระจายว่า ไกลมาก...แกพาชั้นมาทำไมเนี่ย กว่าเรือจะถึงเกาะช้างก็เกือบหกโมง เมื่อลงที่ท่าเกาะช้างแล้ว ถามทางชาวบ้านเค้าบอกว่าไปทางขวามีเขาสูง แต่ในความทรงจำอันเลือนลาง...น่าจะถึงหาดที่มีร้านอาหารกับที่พักเยอะก่อน ก็เลยลากเพื่อนไปทางขวา ผลคือ...ขึ้นเขาทั้งสูง ชัน และหักศอกในเวลาโพล้ พอถึงที่พัก...คราวนี้เพื่อนโกรธเลย แถมด่ากระจายอีกด้วย 555 แล้วก็เรียกร้องหาหมอนวด บอกว่าเมื่อยมาก รวมระยะทางราว 300km กับสภาพรถสปอร์ตก็นับว่าโหดอยู่ คืนนี้หลังหม่ำข้าวก็เลยนัดให้หมอนวดมานวดไทยกันถึงที่ นวดเสร็จก็หลับเป็นตายเลย

เรารีบออกจากเกาะช้างราวสิบโมง กว่าจะถึงฝั่งก็เที่ยง ต้องรีบทำเวลา...เหมือนเคยต้องกลับมาทำงานต่อตอนสองทุ่ม ด้วยความที่พก GPS ไปด้วย ก็นะ...ซะหน่อย เบื่อหนทางเดิม เลยเข้าเลี่ยงเมืองตั้งแต่จันทบุรีคิดว่าจะมีทางหลักตัดเข้ามาได้ ปรากฎไม่มี แต่มันก็นำทางลัดมาตามทางสองเลนสวน จริงๆแล้วต้องบอกว่าได้เจอเส้นทางสวยๆ ซึ่งทำให้เราชอบมาก ติดใจอารมณ์นี้แบบมากๆ แต่ก็เช่นเคยเพื่อนเลิฟสุดรักออกแนวอนุรักษณ์นิยมก็หงุดหงิดเล็กน้อย เพราะเส้นทางไม่คุ้นเคย ถึงพัทยาราวห้าโมงเย็นได้ นั่งปล่อยอารมณ์พักเหนื่อยแป๊บนึง จึงบึ่งเข้ากรุงเทพพร้อมกับความสุขเต็มเปี่ยมในหัวใจ

คำถามที่ได้รับคำตอบ...ว่าเทใจสู่ความเป็นชาวสองล้อเต็มตัวแล้วเรา